کلوپ‌های اجرا شده به کلوپ‌های شبانه جدید ما تبدیل شده‌اند – دلیل آن این است

نمی توان انکار کرد که زندگی شبانه بریتانیا در حال عبور از یک بحران است.

به شدت تحت تأثیر هزینه های زندگی، وضعیتی که با همه گیری کووید تشدید شده است، تقریباً 400 باشگاه از زمان قرنطینه بسته شده اند، در حالی که تقریباً همین تعداد میخانه تنها در سال گذشته درهای خود را بسته اند.

با این حال، تغییرات اجتماعی گسترده تری نیز در جریان است.

جوانان کمتر مشروب می نوشند، زودتر به رختخواب می روند و اغلب عشق را در فضای باز به جای پیست های رقص پیدا می کنند. به لطف این حرکت گسترده تر برای “بازیابی” آخر هفته، هزاران نفر از ما اکنون کف های چسبناک و مشروب نئونی را با مسیرهای کثیف و نوشیدنی های ورزشی عوض می کنیم.

به گفته مولی اسلیتر-دیویسون، موسس باشگاه دویدن و تناسب اندام زنانه This Girls Run، ساعات کاری طولانی، افزایش هزینه های زندگی و فشارهای زندگی مدرن، عواملی هستند که باعث می شوند چرا شما نمی خواهید آخر هفته را بگذرانید. خاموش

«من جمعه و شنبه شب بیرون می رفتم. او به مترو می‌گوید، سپس من تمام آخر هفته را خمار خواهم کرد. “من تکان نمی خوردم، فقط روی کاناپه می ماندم. اما اکنون می‌خواهم از وقت آزادم نهایت استفاده را ببرم. اگر تمام هفته پشت میز بنشینم، می خواهم بروم بیرون و هوای تازه بخورم.

مولی می افزاید: “با دویدن، جنبه اجتماعی نوشیدن الکل را دریافت می کنید، اما می توانید آن را به خاطر بسپارید.”

“شما با مردم صحبت می کنید نه به این دلیل که به الکل اعتماد دارید، بلکه به این دلیل که می خواهید با یکدیگر صحبت کنید. من هنوز هم خودم و بسیاری از دخترانی که با آنها می دویم مشروب می خوریم، اما این حس وجود دارد که می خواهم “مالک” آخر هفته هایمان باشم. من نمی‌خواهم روز شنبه خمار باشم، می‌خواهم انتخابی برای خروج داشته باشم.

طبق مطالعه Heineken 0.0 که روی 2000 نفر مورد بررسی قرار گرفت، مصرف الکل Gen Z در طول چهار سال گذشته 25 درصد کاهش یافته است. در همین حال، هشتگ #RunTok در TikTok بیش از 3.4 میلیارد بازدید داشته است و برنامه NHS Couch to 5k بیش از 6.5 میلیون بار دانلود شده است. علاوه بر این، در حال حاضر بیش از 2300 رویداد پارک ران در سراسر جهان وجود دارد.

روندهای سلامت و تندرستی آنلاین نسل جدیدی را به وجود آورده است که به دنبال تعویض خماری های مه آلود با “شنبه های باشگاهی دویدن” و مستندسازی سفر خود هستند، چه به این دلیل که آنها از رویدادهایی مانند ماراتن لندن و مسابقه برای زندگی الهام گرفته اند یا فقط می خواهند باشند. وقتی صحبت از سلامت روحی و جسمی به میان می آید، فعال تر هستند.

ژنرال Z این کار را انجام داد [running] امیلی یانگ توضیح می‌دهد که «کاملاً متضاد» یک فرد ورزشکار بوده و تا بیست سالگی که با اضطراب دست و پنجه نرم می‌کرد و به دنبال رهایی بود، ورزش نمی‌کرد. پدر امیلی یک دونده سه‌گانه در یورکشایر بود، بنابراین پس از سال‌ها کنار گذاشتن دویدن، سرانجام با او به کوهستان رفت.

او فوراً اشکال فعلی را گرفت.

امیلی، 30 ساله، اکنون باشگاه Bondi Rise & Run را در لندن اداره می کند و آنچه زمانی سرگرمی بود، به بخشی جدایی ناپذیر از زندگی او تبدیل شده است. او در حین دویدن با دو ساقدوش خود آشنا شد و به همراه نامزدش یک کوکر اسپانیل به نام راگنار دارند که همدم تناسب اندام چهار پا آنهاست.

امیلی که هنوز هم می دود و مشروب می نوشد، به مترو می گوید: «من حدود 10 سال است که شنبه ها می دوم. من برای مدتی عجیب بودم، اما همه چیز تغییر کرده است. حالا فکر می کنم شما FOMO دارید [fear of missing out] مگر اینکه در باشگاه دویدن یا بدنسازی شرکت کنید. اگرچه دویدن یک ورزش انفرادی در نظر گرفته می شود، اما جامعه بزرگی را ایجاد می کند.

«در طول کووید، مردم متوجه شدند که هنگام برداشته شدن آن چه چیزی را بیشتر از همه تنگ کرده‌اند و چه چیزی را بیشتر میل می‌کنند. فکر نمی‌کنم بسیاری از مردم از بیرون رفتن برای یک شب بیرون و روز بعد احساس وحشتناکی داشته باشند. آنها دلشان برای بیرون رفتن تنگ شده بود، زیرا ما محدود به یک ساعت در روز بودیم.

پس از لغو قرنطینه، وضعیت مالی جوانان بدتر شد. Millennials و Gen Z در حال مبارزه برای ورود هستند نردبان ملکپیش بینی می شود به یک شغلی شود بحران میانسالیو ظاهراً “نمی تواند آماده شود” برای بازنشستگی.

چند نوشیدنی در بارها می‌تواند یک تنر (یا خیلی بیشتر – به خصوص اگر در لندن هستید) هزینه داشته باشد، برخی از کوکتل‌های ساعت خوش می‌توانند 20 پوند به شما بدهند، به علاوه هزینه‌های اضافی ورود به یک کلوپ شبانه و خانه اوبر. یک شب وحشیانه – با هزینه متوسط ​​50 پوند – یک لوکس است که برخی از جوانان نمی توانند هر هفته از عهده آن برآیند.

در مقایسه، در This Girls Run، قهوه، کیک و مکالمه یک سنت اصلی پس از دویدن است. برای پیوستن به یک مسابقه گروهی حدود 4 پوند هزینه دارد که آن را راهی بسیار مقرون به صرفه برای معاشرت می کند. اما دلیل شخصی تر دیگری نیز وجود دارد که مولی آن را به بخشی جدایی ناپذیر از روتین باشگاه دویدن تبدیل کرده است.

او می‌گوید: «به یاد می‌آورم که در مدرسه ابتدایی و راهنمایی در کلاس بدنسازی نشسته بودم و وضعیت پاهایم را تجزیه و تحلیل می‌کردم. بسیاری از زنانی که من می شناختم از سنین پایین با تصویر بدنی منفی بزرگ شدند.

من حدود 15 یا 16 ساله بودم که دچار اختلال خوردن شدم و به دلیل اشتباه شروع به دویدن کردم. برای سوزاندن کالری تمیز من به اندازه کافی غذا نمی خوردم تا به دویدن هایم سوخت بدهم و به هیدراتاسیون یا چیزی شبیه به آن فکر نمی کردم.

من درمان های زیادی را برای اختلال خوردن خود انجام داده ام و این چیزی است که هنوز روی آن کار می کنم. وقتی برای دویدن می روم، سعی می کنم دلیلش را بفهمم و مطمئن شوم که دلیل درستی دارد. آیا به این دلیل است که می خواهم یا به این دلیل که بخشی از برنامه مطالعاتی من است؟ یا بخاطر بستنی که دیشب خوردم احساس گناه می کنم؟

مولی یک روز پس از دویدن هشتمین نیمه ماراتن خود با مترو صحبت می کند و یک صبحانه بزرگ از لوبیاهای پنیری روی نان تست تازه می خورد.

او توضیح می دهد: “اکنون من آزادی دارم.” وقتی 10 سال پیش مولی یک تکه از پای داشت، مجبور شدم برای آن سخت کار کنم. اکنون می خواهم به دختران نشان دهم که دویدن کاری است که می توانید به عنوان بخشی از یک سبک زندگی متعادل انجام دهید. شما می توانید کیک خودرا داشته باشید و آنرا میل کنید.”

با موج جدید باشگاه های دویدن، یک نسل کامل از زنان می توانند دوباره بدن خود را دوست داشته باشند. یافتن دوستی های جدید و معنادار بدون نوشیدن الکل نیز به رشد اعتماد به نفس آنها کمک می کند.

امیلی می افزاید: «بین هرکسی که می دود، مهم نیست که در کدام قسمت از سفر هستید، احترام وجود دارد. همه ما در حال یافتن راهی جدید برای گذراندن آخر هفته در این جامعه واقعا قدرتمند هستیم.

“شما هنوز هم از الکل هجوم می آورید، اما اکنون به جای اینکه نیمی از روز را به حالت خماری در رختخواب بگذرانید، از اجتماعی بودن و فعال بودن به شیوه ای واقعاً سالم به دست می آورید.”

به گفته مایکل باا، مربی شخصی و مربی آنلاین، “تغییر قابل توجهی” در ذهنیت مردان و زنان در مورد ورزش ایجاد شده است.

این بازیکن 37 ساله نزدیک به 20 سال است که در صنعت تناسب اندام فعالیت می کند و متوجه شده است که چگونه باشگاه ها و سالن های ورزشی به یک مرکز اجتماعی برای بسیاری از مردم تبدیل شده اند.

مایکل به مترو می گوید: تناسب اندام به چیزی بیش از یک وسیله ورزشی تبدیل شده است. “این به یک باشگاه بدون الکل با موسیقی عالی تبدیل شده است، جایی که شما نه تنها از آن لذت می برید، بلکه با سطح طبیعی اندورفین از آنجا خارج می شوید.

«برخی از این باشگاه‌های ورزشی به سبک جدید، به‌ویژه در کلاس‌های خود، کار بسیار خوبی در ایجاد «فضای باشگاه» انجام داده‌اند.

مردم به طور فزاینده ای از اهمیت سبک زندگی متعادل، انگیزه و اولویت ها آگاه هستند.

مایکل همچنین به مطالعه‌ای توسط McKinsey & Company اشاره می‌کند که نشان می‌دهد به لطف قدرت رسانه‌های اجتماعی، تناسب اندام دیگر به عنوان یک مد تلقی نمی‌شود.

او توضیح می‌دهد: «چند سالی را به مربیگری شرکت‌کنندگان لاو آیلند اختصاص دادم و انتظار می‌رود بیشتر آن‌ها جوان، آزاد و وحشی باشند، مخصوصاً وقتی از برنامه خارج می‌شوند. اما چیزی که من را شگفت زده کرد این است که آنها بسیار متمرکز هستند، در رژیم تمرینی خود منظم هستند و به جای مهمانی هر شب و مست شدن، روی ایجاد حرفه خود متمرکز هستند.

«این مثال راه را نشان می‌دهد و یک سیگنال مثبت می‌دهد.

پلتفرم هایی مانند اینستاگرام و تیک تاک نیز نقش مهمی در دسترسی آسان و بدون هیچ مانعی به محتوای مرتبط با سلامت برای همه ایفا کرده اند. مردم اکنون اهمیت اولویت دادن به سلامتی خود را درک می کنند.

من همیشه به مشتریانم می گویم که اگر برای سلامتی وقت نگذارند، مجبور خواهند شد برای بیماری خود وقت بگذارند.»

داستانی دارید که می خواهید به اشتراک بگذارید؟ ایمیل Kirsten.Robertson@metro.co.uk

نظرات خود را در نظرات زیر به اشتراک بگذارید.

بیشتر: نقشه بدترین مناطق لندن برای سرقت تلفن را با افزایش موارد نشان می دهد

بیشتر: چگونه فقط 20 ثانیه ورزش می تواند زندگی شما را نجات دهد

بیشتر: یک مرد انگلیسی متهم به تدارک حملات آتش‌سوزی در لندن از طرف روسیه است

این سایت توسط reCAPTCHA محافظت می شود، خط مشی رازداری Google و شرایط خدمات اعمال می شود.