زنان و دختران در طول تاریخ در سالن‌های قدرت مورد کم‌ارزش قرار گرفته‌اند، نمایندگی کمتری داشته‌اند و مورد سرکوب قرار گرفته‌اند، اما آنها اجازه نداده‌اند که آنها را از مبارزه برای برابری بازدارد. خواه حقوق زنان، عدالت اقلیمی، حقوق ناتوانی، حقوق باروری، یا دلایل دیگر، زنان در جنبش‌های اجتماعی در سراسر جهان شرکت کرده و رهبری آنها را بر عهده داشته‌اند. در این مقاله، ما به 10 روشی که امروزه زنان برای برابری مبارزه می‌کنند، می‌پردازیم.
| # 1. ملاله یوسف زی |
| #2. سارا و یوسرا ماردینی |
| #3. لیما گبووی |
| #4. نرگس محمدی |
| #5. نادیا مراد |
| #6. آلیس ونگ |
| #7. پانوسایا سیتیجیراواتاناکول |
| #8. گرتا تونبرگ |
| #9. اسمش را بگو |
| شماره 10. سقط جنین بدون مرز |
# 1. ملاله یوسف زی
دلیل: تحصیلات
ملاله یوسف زی در سال 1997 در مینگورا، پاکستان به دنیا آمد. پدرش، زیوالدین، یک فعال آموزشی بود که یک مدرسه دخترانه را اداره می کرد. با ملاله به طور مساوی رفتار شد و تحصیلات خوبی دریافت کرد، اما در سال 2008 طالبان کنترل شهر او را به دست گرفتند و دختران را از رفتن به مدرسه منع کردند. او ابتدا از طریق یک وبلاگ ناشناس و سپس با استفاده از نام خود در مورد اهمیت آموزش صحبت کرد. زمانی که او در سراسر منطقه شناخته شد، طالبان او را به عنوان یک تهدید تلقی کردند. او در سال 2012 از یک سوء قصد جان سالم به در برد. ملاله به جای عقب نشینی از انظار عمومی و زندگی ایمن در خانه جدیدش در انگلیس، به دفاع از حق دختران برای تحصیل ادامه داد. او همراه با پدرش صندوق ملاله را تأسیس کرد که بر روی فعالان آموزش و پرورش متعهد به رفع موانع برای دختران سرمایه گذاری می کند. در سال 2014، او جایزه صلح نوبل را برای کار آموزشی خود در سن 16 سالگی دریافت کرد. کنش گرایی به بزرگسالان محدود نمی شود. حتی نوجوانان نیز می توانند برای برابری بایستند و بر جهان تأثیر بگذارند.
#2. سارا و یوسرا ماردینی
دلیل: حقوق پناهندگان
خواهران سارا و یوسرا ماردینی در سوریه به دنیا آمدند و در آنجا به عنوان شناگر آموزش دیدند. در سال 2015، آنها از جنگ در سوریه فرار کردند که به معنای یک سفر خطرناک با قایق از ترکیه به یونان بود. فقط 15 دقیقه بعد از سفر موتور خاموش شد. دختران (یوسرا 17 ساله و سارا 20 ساله) به داخل آب پریدند و قایق را 3.5 ساعت به سمت یونان هل دادند. یوسرا در المپیک 2016 و 2020 در تیم دو و میدانی پناهندگان شرکت می کند، در حالی که سارا به لسبوس، یونان بازگشته است تا در یک کمپ پناهندگان داوطلب شود. هر دو زن برای حقوق پناهندگانی که دائما در یونان در معرض خطر هستند به کار خود ادامه می دهند. در سال 2018، سارا بیش از سه ماه به دلیل آنچه دولت یونان آن را «جاسوسی» می‌خواند، زندانی شد. سارا به همراه 24 امدادگر و داوطلب دیگر مدعی شدند که به پناهندگانی که در معرض خطر غرق شدن هستند کمک می کند. اتهامات منتفی شد، اما در ماه مه 2023، دادستان درخواست تجدید نظر کرد. در زمان نگارش این مقاله، آینده این پرونده نامشخص است. یوسرا از شنا بازنشسته شد و اکنون بنیاد یوسرا ماردینی را اداره می کند که بر افزایش دسترسی به ورزش و آموزش برای جوامع پناهنده تمرکز دارد.
#3. لیما گبووی
علت: فعالیت برای صلح
بین سال های 1989 تا 2003، لیبریا یک جنگ داخلی وحشیانه را تجربه کرد. لیما گبووی 17 ساله بود که جنگ شروع شد. او به عنوان یک مددکار اجتماعی، مشاور تروما و یکی از اعضای موسس شبکه زنان در ایجاد صلح در شبکه صلح‌سازی غرب آفریقا برای صلح می‌جنگد. او به ایجاد اتحاد بین ادیان بین زنان مسیحی و مسلمان که در تظاهرات عمومی که خواستار صلح بودند، کمک کرد. در سال 2003، رئیس جمهور استعفا داد و به تبعید رفت و سه سال بعد، لیبریا اولین رئیس دولت زن خود، الن جانسون سیرلیف را انتخاب کرد. لیما در سال 2011 جایزه صلح نوبل را به خاطر فعالیت های صلح آمیز خود دریافت کرد. او همچنان برای فرصت های آموزشی و رهبری برای زنان، دختران و جوانان کار می کند.
آیا علاقه مند به کار برای حقوق و برابری زنان هستید؟ در اینجا راهنمای ما است برای حقوق زنان کار کنید.
#4. نرگس محمدی
علت: حقوق زنان/حقوق بشر
نرگس محمدی در سال 1351 در ایران به دنیا آمد. با شروع انقلاب ایران، عموی او که یک فعال سیاسی بود به زندان افتاد و در نهایت اعدام شد. محمدی با فعالیت سیاسی برای حقوق بشر و حقوق زنان، راه عمویش را دنبال کرد. او در سال 2003 به مرکز حمایت از حقوق بشر پیوست و به نمایندگی از فعالان زندانی فعالیت کرد. او به دلیل فعالیت‌هایش مورد هدف قرار گرفت، دستگیر و به 31 سال زندان و 154 ضربه شلاق محکوم شد. او در سال ۲۰۲۳ در حالی که در تهران زندانی بود برنده جایزه صلح نوبل شد. او همچنان به اعتراض و سخنرانی علیه بی‌عدالتی زندان ادامه می‌دهد، حتی در شرایطی که از فعالیت‌های او برای طولانی کردن مدت حبس استفاده می‌شود.
#5. نادیا مراد
علت: حقوق ایزدی/خشونت جنسی و قاچاق انسان
در سال 2014، داعش جامعه ایزدی را که اعضای یک اقلیت مذهبی کرد هستند، هدف قرار داد. در پایان تابستان، روستای نادیا مراد مورد حمله قرار گرفت. در حالی که بسیاری از اعضای خانواده او کشته شدند، نادیا در میان هزاران زن ایزدی بود که در سال 2014 به بردگی جنسی قاچاق شدند. در اواخر همان سال، نادیا موفق به فرار شد. او در سال 2015 با شورای امنیت سازمان ملل در مورد قاچاق انسان صحبت کرد. او ابتکار نادیا را تأسیس کرد، که برای تشویق دولت‌ها و سازمان‌ها به حمایت از بازماندگان خشونت جنسی و بازسازی وطن ایزدی‌ها فعالیت می‌کند. در سال 2018، او جایزه صلح نوبل را به همراه دکتر دنیس موکوگی که با او صندوق جهانی بازماندگان را تأسیس کرد، برنده شد. او همچنان از بازماندگان خشونت جنسی، نسل کشی و قاچاق حمایت می کند.
#6. آلیس ونگ
دلیل: حقوق افراد دارای معلولیت
آلیس وانگ در سال 1974 با آتروفی عضلانی نخاعی متولد شد. او به عنوان یک کودک کوچک
او راه رفتن را متوقف کرد و اکنون از ویلچر موتوردار و سایر تجهیزات استفاده می کند. وقتی بزرگ شد، او معمولاً تنها دانش آموز آسیایی-آمریکایی و همچنین تنها دانش آموز دارای معلولیت جسمی بود. پس از فارغ التحصیلی، او کار خود را در زمینه تحقیقات و حمایت از معلولیت آغاز کرد. در سال 2013، وانگ به عضویت شورای ملی معلولیت منصوب شد و در سال 2014 پروژه دید ناتوانی را راه‌اندازی کرد، یک جامعه آنلاین که رسانه‌ها و فرهنگ معلولیت را ایجاد، به اشتراک می‌گذارد و گسترش می‌دهد. وونگ برای فعالیت، نویسندگی و ویرایش جوایز متعددی دریافت کرده است. خاطراتش، سال ببر، در سال 2022 منتشر شد.
#7. پانوسایا سیتیجیراواتاناکول
دلیل: حقوق تایلند/دموکراسی
مردم تایلند سال ها است که خواستار اصلاحات اجتماعی هستند، اما انتقاد از سلطنت به سختی مجازات می شود. بر اساس گزارش سال 2023 دیده بان حقوق بشر، نقض حقوق بشر شامل آزادی بیان محدود و ناتوانی در حمایت از مدافعان حقوق بشر است. Panusaya Sithijirawattanakul، معروف به نام مستعار خود رانگ، با علاقه به سیاست بزرگ شد. پس از غلبه بر کمرویی خود به لطف یک برنامه تبادل در آمریکا، رانگ آماده برای فعالیت سیاسی به خانه بازگشت. او به یک حزب سیاسی اتحادیه دانشجویی در دانشگاه خود پیوست، به سازماندهی اولین فلش موب حامی دموکراسی در کشور کمک کرد و مانیفست را برای هزاران نفر خواند. در سپتامبر 2021، این جوان 21 ساله به اتهام “شورش” دستگیر شد. در زمان نگارش این مقاله، آینده این پرونده نامشخص است، اگرچه رانگ در مقاله ای در سال 2024 در مورد انحلال Move Forward، یک حزب محبوب اصلاح طلب تایلندی که به عنوان تهدیدی برای سلطنت تایلند تلقی می شود، نقل شده است.
چه مسائلی گریبانگیر زنان امروزی شده است؟ در اینجا لیست ما از 20 تا.
#8. گرتا تونبرگ
دلیل: تغییرات آب و هوایی
اثرات تغییرات آب و هوایی گسترده و فاجعه بار است. بلایای طبیعی بدتر می شوند، زیستگاه ها در حال ناپدید شدن هستند، یخ ها در حال آب شدن هستند و مردم – به ویژه زنان و کودکان – در رنج هستند. گرتا تونبرگ اولین بار در 8 سالگی تغییرات آب و هوایی را آموخت و بلافاصله این موضوع را به علاقه خود تبدیل کرد. در سال 2018، او مدرسه را رها کرد تا در مقابل ساختمان پارلمان سوئد اعتراض کند و از آنها خواست تا با تغییرات آب و هوایی مقابله کنند. افراد بیشتری به او پیوستند و منجر به ایجاد «جمعه‌ها برای آینده» شد، جایی که از دانش‌آموزان خواسته شد تا روزهای جمعه مدرسه را ترک کنند تا از مقامات بخواهند با تغییرات آب و هوایی مقابله کنند. این جنبش در سراسر جهان در حال گسترش است. امروزه تونبرگ شاید مشهورترین فعال آب و هوا در جهان و همچنین مدافع حقوق کودکان و برابری جنسیتی باشد. او در مقابل سازمان ملل، در کنوانسیون های آب و هوا و اعتراضات بی شماری در سوئد و سایر کشورها سخنرانی کرده است.
#9. اسمش را بگو
دلیل: خشونت پلیس/فمینیسم متقاطع
در حالی که زنان سیاهپوست تنها 10 درصد از جمعیت زنان در ایالات متحده را تشکیل می‌دهند، ⅕ از کل زنان کشته شده توسط پلیس و نزدیک به ⅓ از زنان غیرمسلح کشته شده توسط پلیس را تشکیل می‌دهند. در سال 2014، انجمن سیاست آمریکایی آفریقایی تبار و مرکز تحقیقات بین‌الملل و سیاست اجتماعی کمپین #SayHerName را راه‌اندازی کردند. در حالی که داستان های خشونت پلیس اغلب بر مردان سیاهپوست متمرکز است، دختران و زنان سیاه پوست به احتمال زیاد فراموش می شوند. با کمک فعالان، کارشناسان، رویدادها و سایر حمایت ها، #SayHerName در طول سال ها گسترش یافته و تکامل یافته است. این جنبش به دنبال افزایش آگاهی در مورد ستم و خشونت جنسیتی است که زنان و دختران سیاه پوست با آن روبرو هستند. Say Her Name پس از قتل بریونا تیلور، زن جوانی که در یک حمله شلیک شده کشته شد، توجه بیشتری را به خود جلب کرد. کیمبرل کرنشاو، فعال و محقق حقوق مدنی، یکی از برجسته ترین چهره های این جنبش است.
شماره 10. سقط جنین بدون مرز
دلیل: حق سقط جنین
سقط جنین بدون مرز یک طرح اروپایی است که متعهد به کمک به مردم لهستان (محل محدودکننده ترین قوانین سقط جنین در اروپا) برای دسترسی به سقط جنین در داخل یا خارج از کشور است. سازمان‌های این شبکه شامل زنان به زنان کمک می‌کنند و تیم رویای سقط جنین که در لهستان مستقر است. بین سال های 2019 تا 2022، سقط جنین بدون مرز از 78000 نفر از لهستان با سقط جنین ایمن حمایت کرد. این ابتکار همچنین توانست به بیش از 1500 نفر از اوکراین برای دسترسی به سقط جنین ایمن کمک کند. این کنشگری مخاطره آمیز است. Justyna Wydrzyńska، یکی از بنیانگذاران تیم رویای سقط جنین، به دلیل کمک به مردم برای دسترسی به سقط جنین مجرم شناخته شد و به هشت ماه خدمات اجتماعی محکوم شد. به گفته عفو بین الملل، او اولین فعالی است که به اتهام کمک به سقط جنین محکوم می شود. از آنجایی که حقوق باروری همچنان در لهستان و سایر کشورها محدود می شود، سازمان هایی مانند سقط جنین بدون مرز بیش از همیشه مهم هستند.